Labjournaal voor de FT-IR
Woensdag 10 april 2019
De machine opengemaakt om te kijken waar de verschillende onderdelen zich bevinden. Aan de achterzijde van de machine zit de laser en verschillende spiegels om het licht richting het monster te sturen.
Rechtsvoor in de machine bevindt zich een volgende spiegel die het licht (deels) reflecteerd naar de monsterkamer
Vervolgs gaat de laserstraat door de monsterkamer naar de detector die zich linksvoor in de machine bevindt
De machine is gevoelig voor de luchtvochtigheid omdat water erg goed infrarode straling absorbeert. Daarom zit er achter in de machine een cartridge ingebouwd die de luchtvochtigheid in de machine moet verlagen. De vorige gebruiker gaf al aan dat deze cardridge niet meer werkte, zij hebben daarom de machine aangesloten gehad op gedroogde perslucht. De persluchtslangetje splitsen zich vanaf de aansluiting achter richting alle 'kamers' van het apparaat.
Om te kijken of de nieuwe cartridge te hergebruiken was hebben we een testje gedaan of het droogmiddel in de droogoven, op 200 graden celcius, opnieuw te activeren was.
Het droogmiddel voordat het de oven in gaat
Het droogmiddel nadat het de oven uit komt
Het droogmiddel blijkt te bestaan uit kleine balletjes (waarschijnlijk het daadwerkelijke droogmiddel) en indicatorballetjes die een blauwe kleur krijgen wanneer deze gedroogd zijn. We besluiten al het droogmiddel in de oven te drogen en de cartridge weer in de machine te installeren
Om de machine te testen plaatsten we een dun stukje plexiglas (1.5mm) voor de monsterpoort. Het rode spectrum in de foto is de achtergrond zonder het stuk plexiglas en het blauwe spectrum is met het stuk plexiglas. De verticale as geeft de uitslag van de detector wat gerelateerd is aan de hoeveelheid licht die door het plexiglas heenkomt. De horizontale as geeft het golfgetal van 8000 /cm naar 500 /cm. Dit komt overeen met een golflengte 1.250 nanometer tot 20.000 nanometer. Ter vergelijking het zichtbare licht gaat tot 740 nanometer.
Als volgende test wilden we een vloeistof meten. Omdat water infrarood sterk absorbeert kozen we voor aceton. Hiervoor zetten we een klein glazen flesje voor de monsterpoort
Echter bleek dat bijna al het licht door het flesje gevuld met aceton geabsorbeert werd. Om vloeistoffen goed te kunnen meten zal er een veel dunner glaasje gebruikt moeten worden.
Tot slot hebben we getest met een dunne kleurenfilter
Door eerst een achtergrondmeting te maken, daarna een meting van het kleurenfilter en de ratio tussen deze twee te bepalen, kn het zogeheten tranmissiespectrum bepaald worden: het percentage van het licht van verschillende golflengte (of golfnummer) dat door het materiaal heen weet te komen
Testen voor de volgende keer:
- Referentiemateriaal verzamelen waarvoor online referentie spectra beschikbaar zijn om te kunnen bepalen of de machine naar verwachting werkt.
- Testen met twee dunne microscoopglaasjes met vloeistof ertussen. Of opzoek naar speciale cuvetten voor dit type machine
- Een luchtfilter bouwen die eenvoudig te controleren en te re-activeren is.